Offline Classes
Since the early years of school, my students need to develop in two important directions: aesthetic-creative and technological-scientific. All this has a deeply practical and scientific basis. Reaching the fourth stage, students start applying their skills on more solid materials; particularly, on bronze, brass, silver and gold.
It is in this stage that the desire to continue the professional development is being expressed and some of the students decide to become a goldsmith.
In this stage, also business mentality is shaped, since the art objects in imagination and afterwards their materialized expressions are not an end in themselves, but they rather represent concrete business objectives. All this, apart from the works for which the specialists (the students) get paid. So, the art objects that they create can be viewed as items for sale.
Կրթսեր դպրոցական տարիքից սկսած կարևոր տեղ եմ տալիս աշակերտների զարգացմանը 2 ուղություններով: Էթետիկական-ստեղծագործական և տեխնոլոգիական գիտական: Այդ նոլորը ունեն կիրառական-գիտական հիմքեր: Աշակերտները հասնելով 4-րդ փուլ սկսում են իրենց հմտությունները և գիտելիքիները կիրառել ավելի պինդ մատերիաների մշակման համար: Մասնավորապես բրոնզ, արույր, արծաթ և ոսկի:
Այս փուլում սկսում է արտահայտվել ցանկությունը շարունակելու մասնագիտական կրթությունը և ոմանք որոշում են դառնալ հենց ոսկեգործ:
Այս փուլում սկսվում է նաև բիզնեսմենի մտածելակերպի ձևավորումը: Քանի որ երևակայության մեջ և հետո ֆիզիկական տեսք ստացող արտ-օբյեկտները որպես ինքնանպատակ չի դիտարկվում: Այլ դիտարկվում է որպես բիզնեսի առարկա: Այսինքն բացի աշխատանքներից որոնց համար մասնագետը(տվյալ պարագայում աշակերտը) վճարվում է: Նա կարող է իր ստեղծած արտ-օբյեկտը դիտարկել որպես վաճառքի առարկա:
Հետևաբար աշակերտների մոտ ձևավորվում է գումար վաստակելու և գումարը բազմապատկելու մտավոր մեխանիզմ: Որը կիրառելի է ցանկացած բնագավառում, քանի որ ամեն ինչ նույն վերարտադրողական, արտադրական, արարչական մոդելով է զարգանում:
С первых лет обучения в школе моим ученикам нужно развиваться по двум важным направлениям: эстетико-творческое и научно-техническое. Все это имеет глубокую практическую и научную основу. Достигнув четвертого этапа, ученики начинают применять свои навыки на более твердых материалах; особенно на бронзе, латуни, серебре и золоте.
Именно на этом этапе выражается желание продолжить профессиональное развитие, и некоторые студенты решают стать ювелиром.
На этом этапе также формируется деловой менталитет, поскольку художественные объекты в воображении и впоследствии их материализованные выражения не являются самоцелью, а скорее представляют собой конкретные бизнес-цели. Все это, не считая работ, за которые специалисты (студенты) получают зарплату. Таким образом, созданные ими арт-объекты можно рассматривать как выставленные на продажу.
Consequently, the students develop, in their consciousness, a mechanism about earning money and multiplying it – one which is applicable to any sphere of human activity, since everything develops on the basis of the same model of reproduction, production and creation.
Exactly at this time the Japanese «Kaizen» philosophy becomes very actual. In «Kaizen», like in goldsmith art, everything is well-measured by size and quantity, as well as in terms of production organization. It is important to treat emissions in the same organized manner in order to bring the losses of material down to minimum, or to use return and recycling technologies, taking into account the expensiveness of instruments and materials. «Kaizen» is a wonderful system that works in us whether we want it or not, and is fully in line with the spirit of our work.
Կրթսեր դպրոցական տարիքից սկսած կարևոր տեղ եմ տալիս աշակերտների զարգացմանը 2 ուղություններով: Էթետիկական-ստեղծագործական և տեխնոլոգիական գիտական: Այդ նոլորը ունեն կիրառական-գիտական հիմքեր: Աշակերտները հասնելով 4-րդ փուլ սկսում են իրենց հմտությունները և գիտելիքիները կիրառել ավելի պինդ մատերիաների մշակման համար: Մասնավորապես բրոնզ, արույր, արծաթ և ոսկի:
Այս փուլում սկսում է արտահայտվել ցանկությունը շարունակելու մասնագիտական կրթությունը և ոմանք որոշում են դառնալ հենց ոսկեգործ:
Այս փուլում սկսվում է նաև բիզնեսմենի մտածելակերպի ձևավորումը: Քանի որ երևակայության մեջ և հետո ֆիզիկական տեսք ստացող արտ-օբյեկտները որպես ինքնանպատակ չի դիտարկվում: Այլ դիտարկվում է որպես բիզնեսի առարկա: Այսինքն բացի աշխատանքներից որոնց համար մասնագետը(տվյալ պարագայում աշակերտը) վճարվում է: Նա կարող է իր ստեղծած արտ-օբյեկտը դիտարկել որպես վաճառքի առարկա:
Հետևաբար աշակերտների մոտ ձևավորվում է գումար վաստակելու և գումարը բազմապատկելու մտավոր մեխանիզմ: Որը կիրառելի է ցանկացած բնագավառում, քանի որ ամեն ինչ նույն վերարտադրողական, արտադրական, արարչական մոդելով է զարգանում:
Следовательно, учащиеся вырабатывают в своем сознании механизм зарабатывания денег и их умножения, который применим к любой сфере человеческой деятельности, поскольку все развивается на основе одной и той же модели воспроизводства, производства и созидания.
Именно в это время становится актуальной японская философия «Кайдзен». В «Кайдзен», как и в ювелирном искусстве, все продумано как по размеру и количеству, так и по организации производства. Важно обрабатывать остатки таким же организованным образом, чтобы свести к минимуму потери материала, или использовать технологии возврата и рециркуляции с учетом дороговизны инструментов и материалов. «Кайдзен» - прекрасная система, которая работает в нас, хотим мы того или нет, и полностью соответствует духу нашей работы.
